Το αποτέλεσμα στον αγώνα κυπέλλου στην Χαλκιδική ανάμεσα στην τοπική Νίκη και την ομάδα της Καλλικράτειας δεν έχει καμία σημασία μπροστά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν οι γηπεδούχοι την ήττα - αποκλεισμό από τον θεσμό του κυπέλλου της ΕΠΣ Χαλκιδικής.

Διαβάστε παρακάτω για να καταλάβετε πως το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο  μπορεί να αποτελέσει ΜΟΝΑΔΙΚΗ ελπίδα στην σημερινή τοξικότητα...

Η ανάρτηση στην επίσημη σελίδα της ομάδος 

Κύπελλο Χαλκιδικής | Προημιτελική Φάση

ΝΙΚΗ Πολυγύρου - Νέος ΠΟΝ Καλλικράτειας

0-0 Κανονική Διάρκεια

0-1 Παράταση

Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό είναι το ποδόσφαιρο και όσο κι αν μας πληγώνει κάποιες φορές, αυτή είναι η ομορφιά του.

Μια φάση στην εστία σε 120 λεπτά, ένα γκολ, μια χαμένη πρόκριση.

Πολύ καλή εικόνα απο όλα τα παιδιά, με καλή κυκλοφορία, ασφάλεια στα μετόπισθεν, συντριπτική κατοχή αλλά χωρίς το πολυπόθητο γκολ.

Τον σεβασμό μας κέρδισαν τέσσερις άνθρωποι της Καλλικράτειας.

Ο νεαρός τερματοφύλακας, που κλήθηκε κάτω απο τα δοκάρια της ομάδας του, σε ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι και αντεπεξήλθε εξαιρετικά.

Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες αλλά μακάρι παιδιά της Χαλκιδικής να έχουν τετοιες ευκαιρίες, μακάρι οι ομάδες μας να αποτελούνται πλέον απο ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές και να τους στηρίζουν να πετύχουν τα όνειρά τους.

Κάθε παιδί του τόπου στο γήπεδο είναι νίκη όλων μας και είναι το πραγματικό κέρδος του ποδοσφαίρου της Χαλκιδικής μας!

Ο ποδοσφαιριστής Βαγιανής και ο εκπρόσωπος της Καλλικράτειας που έμειναν στο τέλος και μάζεψαν τα σκουπίδια απο τον πάγκο των φιλοξενούμενων ενώ οι υπόλοιποι πανηγύριζαν. Σε τετοιες στιγμές καταλαβαίνεις την ποιότητα ενός ανθρώπου.

Και τέλος, ο κύριος Μπέλλος. Στο τέλος του παιχνιδιού και ενώ ένας τυχαίος παίκτης της Καλλικράτειας αντί να χαρεί τη νίκη του και να δείξει οτι ξέρει να κερδίζει, άρχισε να βρίζει και να απευθύνεται προκλητικά προς τα παιδιά της Νίκης, ο πρώην τερματοφύλακας με ορθό και αυστηρό τρόπο επανέφερε στην τάξη τον ποδοσφαιριστή και έδειξε πως συμπεριφέρονται άνθρωποι που είναι «γεμάτοι».

Καλή επιτυχία στην Καλλικράτεια στη συνέχεια του θεσμού.

Με σεβασμό στην πλούσια ιστορία μας, χτίζουμε στο παρόν, με το βλέμμα στο μέλλον!